Ik hoor ze nog
jouw woorden
verdrongen in de tijd
ik ben daar
in daarnet nog
niet hier
niet nu
waar het stil is
ik blijf hangen tussen elke tik
van de klok die jou stille woorden herhalen
steeds hetzelfde
steeds luider
steeds te laat
tot een ander woord het patroon verbreekt
en de tijd weer toekomst geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten