Ik zie het als je praat of gewoon rechtop staat.
Nog steeds jezelf maar de andere kant.
onvoorspelbaar niet herkenbaar,
niet willen kennen weg willen rennen.
Ik zie je worstelen , vechten, maar soms is het sterker.
Het is er weer.
je lijkt weer een dagje ouder, mijn ouder
en de volgende dag…
Die zelfde lach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten