zondag 22 december 2013

'Mensen'


Mensen

We noemen ons zelf mensen maar die naam
Wil ik geen andere soort toewensen.

We zijn het niet waard om te zijn wie we zijn,
we voelen ons groot maar tegelijk zijn we klein.

Verraad een soortgenoot pleegt opnieuw een daad,
het leven gaat voort het was maar een moord.

De ene is dom de andere heeft een knappe kop,
de wereld laat ons vrij, maar wij sluiten haar op.
Op?
Op!

 
Honden in hokken,
water in flessen,
aarde in potten,

We bezitten niks maar wenden alles tot ons
zilver, goud, brons.

Ik haat de een maar ik hou van de ander.
Ik alleen, alleen geen ik

We kunnen zijn wat we willen,
maar toch slikken nog steeds
zoveel mensen antidepressiva pillen.

We geloven dat we gelukkig zijn,
Maar geloof is beroof van het feitelijk antwoord.

zoveel vragen,
dus gaan we antwoorden verzinnen, die moet je dan maar geloven.
Geloven in iets wat er niet is, met onze maatschappij is toch iets goed mis.

We geloven nog steeds in dat toen maar willen toch verder
Verder leven,
verder ademhalen,
verder liefhebben,
verder haten,
verder …

 

Zo ver willen we gaan tot we ooit gelukkig bestaan
en het geeft niet als we hierdoor fouten begaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten